นางเอกไม่น่ารำคาญ มี nc มาเป็นระยะตลอด ☺️ไม่ตัดเข้าโคมแต่ก็ไม่ยัดเยียดจนน่าเกลียด
ความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอกยังไม่ชัดเจน นางเอกถือคติน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทำตามหน้าที่ รู้ว่าเกลียดตระกูลตัวเองอยู่ก็ไม่ไปเสนอหน้ามาก ทำตามหน้าที่เท่านั้น ส่วนพระเอก ตอนแรกคิดว่าแต่งมาเฉยๆจะไม่สนใจ แต่ความคิดเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มจากท่านย่าชอบ เห็นความเก่งของนางเอก ความคิดที่ฉลาดหลักแหลม และความงามที่ทุกคนชื่นชม จากที่ไม่สนใจก็เริ่มมอง เริ่มสนใจ เริ่มหึง เริ่มขัดใจที่ไม่ทำหน้าที่สารพัดล่ะ
กับชีวิตอีกด้าน ที่เว่ยเซ่าได้เจอนางเอก ร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรค มีท่านย่าที่คอยให้ข้อคิด พลังที่แท้จริงมาจากความรักของคนรอบตัว ไม่ใช่มาจากความแค้น
ทุนไทย-จีนผนึกกำลัง ปักหมุด “ในทอน” สร้างอาณาจักรหรูภูเก็ต
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
เป็นเรื่องที่แนะนำให้อ่านอีกเรื่อง
คนแรกและคนเดียวคือหมานหมาน เว่ยเซ่าเข้าตำราคนรักเมียที่สุดในโลก ห้องตำราสตรีห้ามเข้าแต่พอรู้ว่าเธอขาเอาน้ำแกงมาให้ พี่แกรีบออกไปจูงมือเมียพาเมียเข้ามาทันที ไม่รักยังขนาดนี้พอรู้ตัวว่ารักเมียจะคลั่งรักขนาดไหนนน
ดีมากกกก สนุกมากกกก เข้มข้นจนวางไม่ลง
ก่อนจะอ่านเราได้ไปอ่านรีวิวมาบ้างความชอบไม่ชอบคือครึ่งต่อครึ่งเลย เราเลยทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะไม่สนุก แต่เราอ่าน ๆ ไปกลับคิดว่าดีกว่าที่คิดนะ ที่ว่าดีหมายถึงการดำเนินเรื่องโอเคเลยแม้จะเป็นแนวนางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างคนอื่น (ซึ่งเป็นพล็อตที่เฝื่อมาก ๆ และมีเยอะมากจากหลากหลายสนพ) ความเก่งกาจของนางเราว่าก็พอดี ๆ อยู่ มันไม่ได้เก่งจนเกินไปเหมือนหลาย ๆ เรื่องที่เคยอ่าน แต่เก่งในแง่ควบคุมอารมณ์เป็น อ่านสถานการณ์ออก วางตัวเป็นและทำใจเก่งมากทำให้ตัวเองเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ลำบากมากนัก
---อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆเราว่า-เว่ยเซ่า-พระเอกเริ่มๆมีใจในเล่มนี้บ้างแหละ ดูออก
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ try these out เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
ตามนิยายทุกอย่างที่น้องทำคือทำเพื่อการอยู่รอดของตัวเองและสกุลเฉียว ไม่อยากให้ทุกอย่างซ้ำรอยเดิม แต่ในซีรีส์ขยี้ออกมาได้เหมือนว่าการกระทำของน้องคือการตั้งใจรักมาก ฮื้ออ!
เรื่องรักๆ ของ หลินอีเฉินกับเฟิ๋งซ่าวเฟิง
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว